Brief aan Le Mare

Ik vroeg me af of ik een keertje met je af kan spreken of kan praten over drugs. Klinkt misschien raar. Ik gaf eerst aan dat m'n vriendin daar 'minder fijne' herinneringen aan heeft. Maar eigenlijk had ik behalve één keer een stukje spacecake nooit iets gebruikt en voelde ik echt enorme afkeer naar het gebruik ervan. Ik vond het super moeilijk met haar er over te praten. Ze ging voorheen (voor ze met mij had) regelmatig naar rave partys. Ja, het was gewoon super lastig voor mij, en vanuit eerst nog een uitgesproken gevoel daarover te hebben is het er opeens van gekomen dat ik me af ging vragen waarom ik die afkeer zo voel, en uiteindelijk besloten had om een aantal drugs uit te proberen. Ik heb nu een gevoel dat ik het beter kan plaatsen, maar eigenlijk ook.. dat ik het niet meer zo goed snap. Wat waar is en wat niet. Wat realiteit is. Ik vroeg me af of jij je er ook spiritueel of filosofisch in verdiept (hebt). Of we het daar een keer over zouden kunnen hebben. Niemand in m'n vertrouwde vriendengroep gebruikt iets of heeft dat ooit gedaan, dus het is een beetje lastig daarover te beginnen, ik voel me naar hun zoals me vriendin zich naar mij gevoelt moet hebben.
Ik ben benieuwd! Spreek je.

Mook